บทที่ 23 ไม่มีร่องรอย

วันรุ่งขึ้น อากาศเย็นลงเล็กน้อยและมีฝนตกปรอยๆ

ลีรอยวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา กางเกงของเขาเปื้อนโคลนไปหมด เขาพรวดพราดเข้ามาในห้องทำงาน แทบจะหายใจไม่ทัน "ผมเจอพ่อแม่ของคาร่าแล้ว"

ทุกคนหยุดนิ่งกลางคันขณะกำลังกินอาหารเช้า

ลีรอยยิ้มกว้าง สลัดน้ำออกจากเส้นผม "พวกคุณต้องไม่เชื่อแน่ว่าพ่อแม่ของคาร่าเป็นใคร"

เค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ